ਕਰੋਨਾ ਵਾਇਰਸ- ਇੱਕ ਸਬਕ ਹੈ ,, ਦਲਜੀਤ ਸਿੰਘ ਮੋਗਾ ਜਰਨਲ ਸਕੱਤਰ ਪੀ.ਆਰ.ਟੀ.ਸੀ ਲੁਧਿਆਣਾ

ਜਗਰਾਉਂ(ਰਾਣਾ ਸ਼ੇਖਦੌਲਤ) ਅੱਜ ਕੱਲ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਇਨਸਾਨ ਕਰੋਨਾ ਵਾਇਰਸ ਦੇ ਕਾਰਨ ਸਾਰੇ ਕੰਮ- ਕਾਰ ਹਰ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਮਾਗਮ ਰੋਕ ਕੇ ਘਰਾਂ ਅੰਦਰ ਬੰਦ ਰਹਿਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਹੋ ਗਏ ਹਨ ਮਨੁੱਖ ਤੋਂ ਮਨੁੱਖ ਦਾ ਫਾਸਲਾ ਰੱਖਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਹਨ ਇਹ ਸੋਚਣ  ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਹੈ ਕਿ ਜਿਹੜੇ ਇਨਸਾਨ ਇਸ ਸਥਿਤੀ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਗਲਵਕੜੀ ਪਾ ਕੇ, ਹੱਥ ਮਿਲਾ ਕੇ, ਆਪਣੀ ਪ੍ਰੰਪਰਾ ਮੁਤਾਬਕ ਆਪਣਾ ਪਿਆਰ ਜਤਾਉਣ ਲਈ ਮਿਲਦੇ ਸਨ ਉਹ ਆਪਣੇ ਦਿਮਾਗ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਨਾ ਕੋਈ ਲਾਲਚ ਲੁਕਾ ਕੇ ਰੱਖਦੇ ਸਨ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਮਿਲਣ ਦਾ ਪ੍ਰਪੰਚ ਕਰਦੇ ਸਨ ਪ੍ਰੰਤੂ ਅੱਜ ਦੂਰ ਰਹਿ ਕੇ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦਾ ਭਲਾ ਮੰਗਦੇ ਹਨ..ਕਿਉਂ ਇਹ ਸੋਚਣ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਹੈ ਕਿ ਸਾਰੀ ਦੁਨੀਆਂ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਧਾਰਮਿਕ ਵਿਸਵਾਸ਼ ਹੇਠ ਇਹ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ 84 ਲੱਖ ਜੂਨਾਂ ਭੋਗ ਕੇ ਸਰਬ ਉੱਤਮ ਜਨਮ ਮੁਨੱਖ ਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਤੇ ਇਹ ਰੂਹ ਆਖਰੀ ਜਾਮਾਂ ਹੈ ਧਾਰਮਿਕ ਤਰਕ ਹੈ,ਮੇਰਾ ਇਸ ਨਾਲ ਸਹਿਮਤ ਹੋਣਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਨਹੀਂ ਹੈ ਭਾਰਤੀ ਇਤਿਹਾਸ ਤੇ ਪਿੱਛੇ ਝਾਤ ਮਾਰੀਏ ਤਾਂ ਪਤਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ 1947 ਵਿੱਚ ਭਾਰਤ ਦੀ ਆਬਾਦੀ034 ਕਰੋੜ ਸੀ ਪ੍ਰੰਤੂ ਅੱਜ73ਸਾਲਾਂ ਬਾਦ 134 ਕਰੋੜ ਹੈ ਪ੍ਰੰਤੂ ਇਹ ਸੌ ਕਰੋੜ ਰੂਹਾਂ ਮੁਨੱਖੀ ਜਾਮੇ ਵਿੱਚ ਕਿਵੇਂ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਕਰ ਗਈਆਂ।ਜਵਾਬ ਮੈਂ ਵੀ ਦੇ ਸਕਦਾ ਹਾਂ ਪਰ ਇਹ ਤੁਹਾਡੇ ਸੋਚਣ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਹੈ ਹੁਣ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਕਰੋਨਾ ਵਾਇਰਸ ਦੀ ਕੀ ਭਾਰਤੀਧਾਰਮਿਕ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤੀ ਇਹ ਚੈਲਿੰਜ ਨਹੀਂ ਹੈ।ਜੋ ਇਨਸਾਨ ਨੂੰ ਉੱਤਮ ,ਨੀਚ,ਮੱਧਮ, ਪਵਿੱਤਰ ਸੂਧਰ  ਅਤੇ ਕਈ ਹੋਰ ਧਰਮਾਂ ਰਾਹੀਂ ਵੰਡਦਾ ਹੈ ਕਰੋਨਾ ਵਾਇਰਸ ਅਜਿਹਾ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਵੇਖਦਾ ਇਸ ਨਾਲ ਜੇਕਰ ਵਿਕਸਤ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਦੀ ਪਤਨੀ ਸੋਫੀ ਟਰੂਡੋ ਰੋਗੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਭਾਰਤ ਵਰਗੇ ਗਰੀਬ ਦੇਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਲਪੇਟ ਵਿੱਚ ਲੈ ਸਕਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਇਹ ਅਮੀਰੀ ਗਰੀਬੀ ਦਾ ਪਾੜਾ ਵੀ ਖਤਮ ਕਰਦਾ ਹੈ ਇਹ ਧਾਰਮਿਕ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕਰਨ ਵਾਲੀਆਂ ਹਸਤੀਆਂ ਨੂੰ ਵੀ ਆਪਣੀ ਲਪੇਟ ਵਿੱਚ ਲੈ ਰਿਹਾ ਹੈ ਕੱਲ੍ਹ ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ ਇਸ ਵਾਇਰਸ ਨਾਲ ਮਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ,ਠੀਕ ਹੋਣ ਵਾਲਿਆਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ, ਆਪਣੇ ਸਾਹਮਣੇ ਹੈ ਪ੍ਰੰਤੂ ਮੇਰਾ ਸਵਾਲ ਹੈ ਕਿ ਅੱਜ ਕਰੋਨਾ ਵਾਇਰਸ ਕਰਕੇ ਸਾਰੇ ਰੱਬ ਦੇ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਬੰਦ ਕਰਵਾ ਦਿੱਤੇ ਹਨ ਤਾਂ ਇੱਕੀਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਮੁਨੱਖ ਨੂੰ ਮੁਨੱਖਤਾ ਵੱਲ ਪਰਤਣ ਦਾ ਸਬਕ ਹੈ।।