ਦਮਦਮੀ ਟਕਸਾਲ ਦੇ ਤੇਰਵੇਂ ਮੁਖੀ ਸੰਤ ਬਾਬਾ ਕਰਤਾਰ ਸਿੰਘ ਜੀ ਇੱਕ ਵਾਰ ਬਟਾਲੇ ਦੇ ਲਾਗੇ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਚਾਰ ਲਈ ਗਏ ਤਾਂ ਕਿਸੇ ਪ੍ਰੇਮ ਵਾਲੀ ਸੰਗਤ ਨੇ ਸੰਤਾਂ ਨੂੰ ਓਹਨਾ ਦੇ ਘਰ ਪ੍ਰਸ਼ਾਦਾ ਛਕਣ ਲਈ ਬੇਨਤੀ ਕੀਤੀ। ਸੰਤ ਜੀ ਆਪਣੇ ਸਿੰਘਾਂ ਨਾਲ ਓਹਨਾ ਘਰ ਪ੍ਰਸ਼ਾਦਾ ਛਕਣ ਲਈ ਗਏ। ਪ੍ਰਸ਼ਾਦਾ ਛਕਾਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸੰਗਤ ਨੇ ਸੰਤ ਜੀ ਨੂੰ ਨੀਲੇ ਰੰਗ ਦੀ ਦਸਤਾਰ ਭੇਂਟ ਕੀਤੀ। ਸੰਤ ਜੀ ਦੇ ਦਸਤਾਰ ਫੜ੍ਹ ਲਈ ਤੇ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਆਏ ਸਾਰੇ ਸਿੰਘਾਂ ਵੱਲ ਨਜ਼ਰ ਮਾਰੀ। ਸਾਰੇ ਸਿੰਘਾਂ ਵਿਚੋਂ ਬਾਬਾ ਜਰਨੈਲ ਸਿੰਘ ਜੀ ਦੀ ਦਸਤਾਰ ਦਾ ਰੰਗ ਥੋੜਾ ਉਤਰਿਆ ਹੋਇਆ ਵੇਖ ਕੇ ਸੰਤਾਂ ਨੇ ਓਹ ਦਸਤਾਰ ਬਾਬਾ ਜਰਨੈਲ ਸਿੰਘ ਜੀ ਨੂੰ ਦੇ ਦਿੱਤੀ। ਪ੍ਰੇਮੀ ਪਰਿਵਾਰ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਦਸਤਾਰ ਸੰਤ ਆਪਣੇ ਸਿਰ ਤੇ ਸਜਾਉਣ ਇਸ ਲਈ ਇਹ ਵੇਖ ਕੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਥੋੜਾ ਠੀਕ ਨਾ ਲੱਗਾ। ਸੰਤਾਂ ਨੇ ਸੰਗਤ ਦੇ ਚਿਹਰੇ ਤੋਂ ਇਹ ਭਾਂਪ ਲਿਆ ਅਤੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਕਹਿਣ ਲੱਗੇ ਕਿ ਇਸ ਦਸਤਾਰ ਦੀ ਯਾਦ ਰਹਿੰਦੀ ਦੁਨੀਆਂ ਤੱਕ ਰਹੇਗੀ। ਸੰਤਾਂ ਦੀ ਇਹ ਗੱਲ ਇੱਕ ਰਮਜ਼ ਦੀ ਤਰਾਂ ਸੀ ਜੋ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਓਸ ਵੇਲੇ ਸਮਝ ਨਾ ਲੱਗੀ ਪਰ ਉਦੋਂ ਸਮਝ ਆਈ ਜਦੋਂ ਸੰਤ ਕਰਤਾਰ ਸਿੰਘ ਜੀ ਨੇ ਸੰਤ ਬਾਬਾ ਜਰਨੈਲ ਸਿੰਘ ਜੀ ਨੂੰ ਦਮਦਮੀ ਟਕਸਾਲ ਦਾ ਮੁਖੀ ਬਣਾਇਆ। ਸੰਤ ਜਰਨੈਲ ਸਿੰਘ ਜੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਸਾਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਪੰਥ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਆਪਣਾ ਇੱਕ ਇੱਕ ਸਾਹ ਪੰਥ ਦੀ ਸੇਵਾ ਵਿੱਚ ਲਗਾ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਪੰਥ ਦੀ ਸੇਵਾ ਲਈ ਸ਼ਹੀਦ ਹੋ ਗਏ। ਇੱਕ ਐਸੀ ਕੁਰਬਾਨੀ ਕੀਤੀ ਕਿ ਰਹਿੰਦੀ ਦੁਨੀਆਂ ਤੱਕ ਇਹ ਕੁਰਬਾਨੀ ਯਾਦ ਰਹੇਗੀ।
-ਹਰਨਰਾਇਣ ਸਿੰਘ ਮੱਲੇਆਣਾ
