ਜਾਂਮਬਾਜ਼ ਭਾਰਤ ਮਾਤਾ ਦੇ ਸਪੁੱਤਰ ਏ ਐਸ ਆਈ ਸ਼੍ਰੀ ਹਰਜੀਤ ਸਿੰਘ ਜੀ ਦੀ ਬਹਾਦਰੀ

ਮੈਂ ਪੀ ਜੀ ਆਈ ਦੇ ਡਾਕਟਰ ਸਾਹਿਬਾਨਾ ਦਾ ਅਪਣੀ ਰੂਹ ਤੋਂ ਧੰਨਵਾਦ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਿਨਹਾ ਨੇ ਜਾਂਮਬਾਜ਼ ਭਾਰਤ ਮਾਤਾ ਦੇ ਸਪੁੱਤਰ ਏ ਐਸ ਆਈ ਸ਼੍ਰੀ ਹਰਜੀਤ ਸਿੰਘ ਜੀ ਦਾ ਵੱਢਿਆ ਹੋਇਆ ਹੱਥ ਜੋੜਨ ਵਾਸਤੇ 7-30 ਘੰਟੇ ਦਾ ਲੰਬਾ ਅਪ੍ਰੇਸ਼ਨ ਕਿਤਾ ਅਤੇ ਪੀ ਜੀ ਆਈ ਦੇ ਡਾਕਟਰ ਸਾਹਿਬਾਨ ਥਾਣੇਦਾਰ ਸਾਹਿਬ ਦਾ ਵੱਢਿਆ ਹੋਇਆ ਹੱਥ ਨੂੰ ਜੋੜਨ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਹੋਏ ਹਨ, ਮੈਂ ਇੱਥੇ ਪੰਜਾਬ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਮੁੱਖੀ, ਮੁੱਖ ਮੰਤਰੀ ਕੈਪਟਨ ਅਮਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਜੀ ਅਤੇ ਭਾਰਤ ਦੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਸ਼੍ਰੀ ਨਾਰਿੰਦਰ ਮੋਦੀ ਜੀ ਤੋਂ ਇਹ ਮੰਗ ਕਰਦਾ ਹਾਂ, ਕੀ, ਇਸ ਭਾਰਤ ਮਾਤਾ ਦੇ  ਸਪੁੱਤਰ ਜਾਂਬਾਜ਼ ਥਾਣੇਦਾਰ ਸਰਦਾਰ ਹਰਜੀਤ ਸਿੰਘ ਜੀ ਦਾ ਸਨਮਾਨ ਕਿੱਤਾ ਜਾਵੇ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮੋਟੀ ਰਕਮ ਦਿੱਤੀ ਜਾਵੇ, ਤਾਂ ਕਿ, ਸਾਡੇ ਇਹਨਾਂ ਦੇਸ਼ ਭਗਤ ਜਵਾਨਾਂ ਦਾ ਹੋਰ ਹੌਂਸਲਾ ਵਧਦਾ ਰਹੇ, ਸਾਰਾ ਹਿੰਦੋਸਤਾਨ ਥਾਣੇਦਾਰ ਸ਼੍ਰੀ ਹਰਜੀਤ ਸਿੰਘ ਜੀ ਵਰਗੇ ਜਵਾਨਾਂ ਨਾਲ ਖੜਾ ਹੈ, ਮੈਂ ਇੱਥੇ ਆਪਣੀ ਬਿੱਤੇ ਹੋਏ ਅਤੀਤ ਦੀ ਗੱਲ ਜਰੂਰ ਕਰਾਂਗਾ,  ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਜੀ ਸ਼੍ਰੀ ਪੰਡਿਤ ਧਰਮ ਪਾਲ ਭਟਾਰਾ ਜੀ ਵੀ ਪੰਜਾਬ ਪੁਲਿਸ ਦੇ ਜਵਾਨ ਰਹੇ ਹਨ, ਅਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਨਾਲ ਸਾਹਨੇਵਾਲ ਵੀ ਰਹੇ ਹਾਂ, ਮੈਂ ਉਸ ਵਕਤ ਚੌਥੀ ਕਲਾਸ ਵਿੱਚ ਪੜਦਾ ਸੀ, ਅਸੀਂ ਪੁਲਿਸ ਕੁਵਾਟਰਾ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਸੀ, ਮੈਂ ਰੇਲਵੇ ਦੀਆਂ ਲਾਈਨਾਂ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕਰਕੇ ਸਾਹਨੇਵਾਲ ਦਾ ਸਾਰਾ ਬਾਜਾਰ ਪਾਰ ਕਰਕੇ ਆਖਰੀ ਵਿੱਚ ਮੇਰਾ ਖਬੇ ਹੱਥ ਸਕੂਲ ਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਸੱਜੇ ਹੱਥ ਬਹੁਤ ਬਡਾ ਪਿਪਲ ਦਾ ਦਰਖਤ ਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਜਿਸ ਦੇ ਚਾਰੇ ਪਾਸੇ ਇਟਾ ਦਾ ਚੌਤਰਾਂ ਬਨੇਆ ਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਜਿਸ ਉਪਰ ਲੋਕ ਬੈਠੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ, ਉਸ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਮੈਂ ਹਰ ਰੋਜ ਪੜਨ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਉਹਨਾਂ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਜੀ ਘਰ ਆਕੇ ਮੇਰੀ ਮਾੱਂ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੇ ਹੁੰਦੇ, ਬਂਤ ਜਿਸ ਮਾਸਟਰ ਕਿਸ਼ਨ ਸਿੰਘ ਜੀ ਕੋਲ ਅਪਣਾ ਰਮੇਸ਼ ਪੜਦਾ ਹੈ ਉਸ ਮਾਸਟਰ ਜੀ ਦਾ ਮੁੰਡਾ ਧਰਮਿੰਦਰ ਬੂਬੰਈ ਏਕਟਰ ਬਨ ਗਿਆ ਹੈ, ਉਹਨਾਂ ਦਿਨਾ ਵਿੱਚ ਡਾਕੂਆਂ ਦੀ ਭਰਮਾਰ ਸੀ, ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਜੀ ਦਾ ਕੱਦ 6 ਫੁੱਟ ਤੋਂ ਜਾਈਦਾ ਸੀ, ਉਹਨਾ ਦੀ ਸੇਹਤ ਪਹਿਲਵਾਨ ਦਾਰਾ ਸਿੰਘ ਵਾਂਗੂੰ ਸੀ, ਇੱਕ ਦਿਨ ਸਾਹਨੇਵਾਲ ਦੇ ਕੋਲ ਪਿੰਡ ਪੱਧੀ ਵਿੱਚ ਥਾਣਾ ਸਾਹਨੇਵਾਲ ਦੀ ਪੁਲਿਸ ਪਾਰਟੀ ਦਾ ਡਾਕੂਆਂ ਨਾਲ ਮੁਕਾਬਲਾ ਹੋਇਆ, ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਬਾਪੂ ਜੀ ਨੇ ਡੰਗਰਾਂ ਵਾਲੇ ਬਾੜੇ ਦੇ ਵਿੱਚ ਕੰਡਿਆਂ ਵਾਲੇ ਚਾਫੇਆਂ ਦੇ ਉਪਰ ਦੀ ਛਲਾਂਗ ਮਾਰਕੇ ਇੱਕ ਡਾਕੂ ਨੂੰ ਜਫਾ ਪਾਕੇ ਫੜ ਲਿਤਾ ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਜੀ ਦਾ ਡਾਕੂ ਨਾਲ ਗੂਥਮਗੂਥਾ ਹੁੰਦੀਆਂ ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਜੀ ਦੇ ਕੰਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਖੰਜਗਜੂਰਾ ਵੜ ਗਿਆ ਸੀ,  ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਜੀ ਕੰਨ ਦੇ ਦਰਦ ਦੀ ਪਰਵਾਹ ਨਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਡਾਕੂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਜਫੇ ਵਿੱਚ ਦਬਾਈ ਰਖਿਆ ਸੀ, ਫਿਰ ਪੁਲਿਸ ਪਾਰਟੀ ਡਾਕੂ ਨੂੰ  ਸਾਹਨੇਵਾਲ ਥਾਣਾ ਵਿੱਚ ਲੈ ਆਈ ਅਤੇ ਸਾਰਾ ਸ਼ਹਿਰ ਊਸ ਡਾਕੂ ਨੂੰ ਦੇਖਣ ਲਈ ਆਇਆ, ਅਸੀਂ ਵੀ ਉਸ ਵਕਤ ਛੋਟੇ ਛੋਟੇ ਸਾਰੇ ਬੱਚੇ ਆਪਣੀਆਂ ਆਪਣੀਆਂ ਮਾੱਂਵਾਂ ਨਾਲ ਇਹ ਨਜਾਰਾ ਦੇਖਣ ਨੂੰ ਗਏ, ਤਾਂ ੳਥੇ ਉਸ ਵਕਤ ਸਾਹਨੇਵਾਲ ਥਾਣੇ ਦੇ ਬਾਹਰ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਬਡੇ ਇਕੱਠ ਨੂੰ ਬਡੇ ਅਫਸਰਾਂ ਨੇ ਸਬੋਧਨ ਕਿੱਤਾ ਅਤੇ ਇਹ ਸਾਰਾ ਵਰਤਾਂਤ ਡਾਕੂ ਨੂੰ ਫੜਨ ਦਾ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸੁਣਿਆ ਅਤੇ ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਜੀ ਦੇ ਗੱਲ ਵਿੱਚ ਫੁੱਲਾਂ ਦੇ ਹਾਰ ਪਾਕੇ ਡੋਲ ਬਜਾਕੇ ਜਸ਼ਨ ਮਨਾਇਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਜੀ ਨੂੰ ਹੋਲਦਾਰ ਬਨਾਉਣ ਦਾ ਐਲਾਨ ਕਿਤਾ ਗਿਆ, ਫੇਰ ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਜੀ ਨੇ ਡਾਕਟਰ ਕੋਲ ਜਾਕੇ ਭੜੋਲੇ ਵਾਗੂੰ ਸੁਜੇ ਹੋਏ ਕੰਨ ਵਿਚੋਂ ਖੰਜਖਜੂਰਾ ਨੂੰ ਮੋਚਨੇ ਨਾਲ ਪਟ ਪਟ ਕੇ ਕਡਾਈਆ, ਅਤੇ ਡਾਕਟਰ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਤੋਂ ਦਵਾਈ ਲਿੱਤੀ, ਇਹ ਸੱਭ ਕੁੱਝ ਮੈਂ ਖੁਦ ਦੇਖਿਆ ਸੁਣਿਆ ਸੀ, ਫਿਰ ਤਿੰਨਾਂ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ  ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਜੀ ਨੂੰ ਮੇਰੇ ਸੰਸਾਰ ਵਾਸੀੳ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦਸਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਇਨਾਮ ਮਿਲਿਆ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਹੋਲਦਾਰ ਤਾਂ ਕਿ ਬਨਾਉਣਾ ਸੀ, ਉਲਟਾ ਪੁਲਿਸ ਲਾਈਨ ਹਾਜਰ ਲੁਧਿਆਣਾ ਭੇਜ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਹੋਲਦਾਰ ਉਸ ਵਕਤ ਦੇ ਕਿਸੇ ਅਫਸਰ ਦੇ ਚਹੇਤੇ ਨੂੰ ਬਨਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ, ਮੈਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪਤਾ ਉਸ ਵਕਤ ਮੇਰੇ ਮਾੱਂ ਬਾਪ ਅਤੇ ਸਾਡੇ ਕੁਵਾਟਰਾ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਸਾਡੇ ਪੜੋਸੀ ਅਤੇ ਥਾਣਾ ਸਾਹਨੇਵਾਲ ਦਾ ਥਾਣੇਦਾਰ ਕਾਫੀ ਦੁੱਖੀ ਹੋਏ ਸਨ, ਵਿਰ  ਸਾਨੂੰ ਮੇਰੇ ਦਾਦਾ ਜੀ ਪੰਡਿਤ ਮੇਹਰ ਚੰਦ ਭਟਾਰਾ ਜੀ ਉਟਾਲਾ ਵਾਲੇ ਸਾਨੂੰ ਮੰਡੀ ਐਹਮਿਦਗੜ ਲੈਕੇ ਆ ਗਏ, ਮੈਂ ਸੋਚਦਾ ਹਾਂ ,ਕਿ, ਅਗਰ ਉਸ ਵਕਤ ਮੀਡੀਆ ਅੱਜ ਜਿਨਾਂ ਮਜਬੂਤ ਹੁੰਦਾ ਤਾਂ ਉਸ ਵਕਤ ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਜੀ ਨੂੰ ਅਤੇ ਸਾਨੂੰ ਵੀ ਇਨਸਾਫ ਮਿਲਦਾ, ਉਹ ਇੱਕ ਸਾਲ ਮੇਰੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਦਾ ਮਾਰਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਚੰਗੀ ਤਰਾਹ ਨਾਲ ਜਾਣਦਾ ਹਾਂ ਕਿ, ਦੇਸ਼ ਦੇ ਦੇਸ਼ ਭਗਤ ਜਵਾਨਾ ਦਾ ਕਿ ਜਜਬਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਮੈਂਨੂੰ ਮੁਆਫ ਕਰਨਾ ਮੈਂ ਇਸ ਆਪਣੀ ਹੱਡ ਬੀਤੀ ਆਤਮ ਕਥਾ ਨੂੰ ਵਿਸਥਾਰ ਵਿਚ ਲੈਕੇ ਗਿਆ ਪਰ ਮੇਰੇ ਲਈ ਇਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦਸਨਾ ਬਹੁਤ ਜਰੂਰੀ ਸੀ, ਚੰਗਾ ਭਾਈ ਜਿਉਂਦੇ ਵੱਸਦੇ ਰਹੋ,,, ਦਾਸ,,, ਪੰਡਿਤ ਰਮੇਸ਼ ਕੁਮਾਰ ਭਟਾਰਾ ਬਰਨਾਲਾ ਜੱਥੇਬੰਦ ਸਕੱਤਰ ਪੰਜਾਬ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਕਾਂਗਰਸ ਪਾਰਟੀ 9815318924*