You are here

ਦੋ ਗ਼ਜ਼ਲਾਂ ✍️ਜਸਵਿੰਦਰ ਸ਼ਾਇਰ "ਪਪਰਾਲਾ "

ਸ਼ਿਕਵਾ

ਸ਼ਿਕਵਾ ਕੀਤਾ ਨਹੀਂ ਕਦੇ ਅਸੀਂ ਬੇਵਫਾਈ ਦਾ 
ਬੇ-ਵਫਾ ਖੁਦ ਆਪਦੇ ਕੀਤੇ ਤੇ ਪਛਤਾਉਂਦੀ ਰਹੀ ।

ਗੁਲਸ਼ਨ ਵਿੱਚੋਂ ਉਹ ਕਲੀ ਵੀ ਮਸਲ ਦਿੱਤੀ 
ਜੋ ਉਮਰ ਭਰ ਸਾਰੇ ਗੁਲਸ਼ਨ ਨੂੰ ਮਹਿਕਾਉਂਦੀ ਰਹੀ।

ਉਮਰ ਭਰ ਦੀਆਂ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਬੇਸ਼ੁਮਾਰ ਖੋਹ ਕੇ ਮੇਰੀਆਂ 
ਜ਼ਾਲਿਮ ਜ਼ੁਲਮ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵੀ ਮੁਸਕੁਰਾਉਂਦੀ ਰਹੀ ।

ਰੱਬ ਦੇ ਵਾਸਤੇ ਛੱਡ ਨਾ ਜਾਵੀਂ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਕੱਲਾ 
ਨਿੱਤ ਹੀ ਮੈਨੂੰ ਖ਼ਤਾ ਚ ਉਹ ਸਮਝਾਉਂਦੀ ਰਹੀ ।

ਅੰਤਾਂ ਦਾ ਸੱਜਣਾਂ ਤੈਨੂੰ ਪਿਆਰ ਸੀ ਮੈਂ ਕਰਦਾ 
ਐਪਰ ਨਾਟਕ ਪਿਆਰ ਦਾ ਕਰਕੇ ਤੜਫਾਉਂਦੀ ਰਹੀ ।

ਤੇਰੇ ਪਿਆਰ ਬਦਲੇ ਮੈਂ ਜਾਨ ਆਪਣੀ ਦੇ ਦੇਵਾਂਗੀ 
ਪਰ ਬੇ-ਕਦਰੇ ਫੋਕਾ ਪਿਆਰ ਜਤਾਉਂਦੀ ਰਹੀ।

ਹੋਇਆ ਕੀ ਜੇ"ਸ਼ਾਇਰ " ਘਰ ਤੋਂ ਗਰੀਬ ਸੀ 
ਪਰ ਤੂੰ ਬੇ -ਕੀਰਕੇ  ਉਹਨੂੰ ਬੁਝਾਰਤਾਂ ਪਾਉਂਦੀ ਰਹੀ ।

----------------------------------
 ਕੀ ਕਰਨਾ 

ਰੱਖਿਆ ਸੀ ਜਿਹਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਦਿਲ ਚੀਰ ਮੈਂ ਸੀਨਾ ।
ਭੁਲੇਖੇ ਕਿਉਂ ਉਸਦੇ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਮੇਰੇ ਬਾਰੇ ਰਹੇ ।

ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਹਮਾਇਤੀ ਮੇਰਾ ਬੇਸ਼ੱਕ ਹਰ ਕੋਈ 
ਸਭ ਕੁੱਝ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵੀ ਬੇਸਹਾਰੇ ਰਹੇ ।
ਫੁੱਲ ਵਿਛਾਏ ਸੀ ਮੈਂ ਤਾਂ ਹਰੇਕ ਦੇ ਰਾਹ ਤੇ 
ਸੁਲਗਦੀ ਅੱਗ ਦੇ ਕਿਉਂ ਮੇਰੀ ਵਾਰੀ ਅੰਗਾਰੇ ਰਹੇ ।

ਸਾਡੇ ਪਿਆਰ ਚ ਕੋਈ ਕਮੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਸੱਜਣਾ 
ਫੇਰ ਵੀ ਤੜਫਦੇ ਕਿਉਂ ਦੋਵੇਂ ਨਦੀ ਦੇ ਕਿਨਾਰੇ ਰਹੇ ।

ਅੱਲੇ -ਅੱਲੇ ਜ਼ਖ਼ਮਾਂ ਤੇ ਲਾਵਾਂ ਮਲੱਮ ਮੈਂ ਕਿਹੜੀ 
ਉਹਦੇ ਕਹੇ ਹਰ ਸ਼ਬਦ ਬਣੇ ਕਿਉਂ ਚਿੰਗਾਰੇ ਰਹੇ ।

ਕੀ ਕਰਨਾ ਦੁਨੀਆਂ ਤੇ"ਸ਼ਾਇਰ "ਹੁਣ ਜੀ ਕੇ
ਜਦੋਂ ਆਪਣੇ ਹੀ ਸੱਜਣ ਨਾ ਪਿਆਰੇ ਰਹੇ ।

ਜਸਵਿੰਦਰ ਸ਼ਾਇਰ "ਪਪਰਾਲਾ "
9996568220