ਬਾਬੁਲ ਤੇਰੇ ਰੁੱਤਬੇ ਵਾਂਗਰਾਂ,
ਮੈ ਗੱਲ ਪਿਆਰ ਨੂੰ ਲਾਇਆ ਨਾ।
ਧੀ ਤੇਰੀ ਨੇ ਮੁੜ ਅੱਜ ਵੀ,
ਮੁੜ ਪਿਆਰ ਨੂੰ ਝੋਲੀ ਪਾਇਆ ਨਾ।
ਜਿੰਦਗੀ ਰਾਹਾਂ ਵਿੱਚ ਮੈ ਸਾਹੇਂ,
ਮਾਂ ਮੇਰੀ ਦਾ ਦਿਲ ਦੁਖਾਇਆ ਨਾ।
ਕੰਧ ਟੱਪ ਜੋ ਜਾਂਦੀਆਂ ਧੀਆਂ,
ਮੁੜ ਇੱਜਤ ਦਾਅ ਮੁੱਕ ਜਾਇਆ ਨਾ।
ਮੁੱਕ ਗਏ ਨੇ ਵੀਰ ਭੈਣ ਵਿਛੋੜੇ,
ਮੈ ਉਸ ਰਾਹ ਵੱਲ ਕਦੇ ਸਤਾਇਆ ਨਾ।
ਜਿਸ ਘਰ ਜੀਵੇ ਵੀਰਾ ਮੇਰਾ,
ਪੱਗੜੀ ਰੋਲਣਾ ਮੈਨੂੰ ਸਿਖਾਇਆ ਨਾ।
ਜਿਉਂਦੇ ਸੁਪਨੇ ਸੇਕਾਂ ਬਾਬੁਲ ਦੇ,
ਪਾਠ ਕਰ ਰੋਜ਼ ਰੱਬ ਧਿਆਇਆ ਨਾ।
ਹੰਝੂ ਇੱਕ ਵੀ ਆਉਣ ਨਾ ਦਿੱਤਾ,
ਗੁੱਡੀਆਂ ਪਟੋਲੇ ਹੱਥ ਫੜਾਇਆ ਨਾ।
ਵੱਖਰੀ ਸੋਚ ਮੈ ਲਾਜ ਬਾਬੁਲ ਦੀ,
ਜਿਸਮ ਤੋਂ ਚੁੰਨੀ ਕਦੇ ਹਟਾਇਆ ਨਾ।
ਕੀ ਕੀ ਰੰਗ ਵਿਖਾਂਦੀ ਦੁਨੀਆ,
ਗੌਰਵ ਖ਼ਾਸ ਤੋਂ ਝੂਠ ਲਿਖਾਇਆ ਨਾ।
ਗੌਰਵ ਧੀਮਾਨ
ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਜੀਰਕਪੁਰ
ਮੋ: ਨੰ: 7626818016
