ਜਗਰਾਓਂ 3 ਫ਼ਰਵਰੀ (ਅਮਿਤ ਖੰਨਾ)- ਸੱਿਖਆਿ ਕਸਿੇ ਵੀ ਸਮਾਜ ਦੇ ਰੀੜ੍ਹ ਦੀ ਹੱਡੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਪਰ ਅੱਜ ਅਫਸੋਸ ਦੀ ਗੱਲ ਇਹ ਹੈ ਕ ਿਇਸ ਰੀੜ ਦੀ ਹੱਡੀ ਨੂੰ ਘੁਣ ਵਾਂਗ ਖੋਖਲਾ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਸਿ਼ ਲਗਾਤਾਰ ਜਾਰੀ ਹੈ। ਜੋ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰ ਤਾਂ ਆਉਂਦੀ ਹੈ ਪਰ ਇਸ ਉਲਝੀ ਹੋਈ ਤਾਣੀ ਦਾ ਕੋਈ ਹੱਲ ਨਜ਼ਰ ਨਹੀਂ ਆ ਰਹਿਾ ਇਹ ਬਹੁਤ ਹੀ ਮੰਦਭਾਗਾ ਹੈ। ਸਾਰਾ ਤੰਤਰ ਆਮ ਵਾਂਗ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹਿਾ ਬਜ਼ਾਰਾਂ ਦਾ ਭੀੜ-ਭੜੱਕਾ ਸੜਕਾਂ ਤੇ ਲੱਗੇ ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਜਾਮ,ਰੇਹੜੀਆਂ ਤੇ ਚਟਿਕਾਰੇ ਲੈਂਦੇ ਲੋਕ, ਵਆਿਹ ਸ਼ਾਦੀਆਂ ਤੇ ਢੋਲ ਢਮੱਕੇ ਤੇ ਭੰਗੜੇ ਪਾਉਂਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕਰੋਨਾ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਕਹੰਿਦਾ ਪਰ ਕਲਾਸ ਵਚਿ ਕੋਵਡਿ ਦੇ ਨਯਿਮਾਂ ਅਧੀਨ ਬੱਚਆਿਂ ਨੂੰ ਬੈਠਣ ਤੇ ਕਰੋਨਾ ਵਰਜਦਾ ਹੈ ਹਰ ਦੂਜਾ ਮੂੰਹ ਇਹੀ ਬੋਲਦਾ ਹੈ ਕ ਿਬੱਚਆਿਂ ਦੇ ਭਵੱਿਖ ਨੂੰ ਹਨੇਰੇ ਵਚਿ ਸੁੱਟਆਿ ਜਾ ਰਹਿਾ ਹੈ ਤੇ ਸਰਕਾਰਾਂ ਦੇ ਕੰਨ ਤੇ ਕੋਈ ਵੀ ਜੂੰ ਨਹੀਂ ਸਰਕ ਰਹੀ ਇਹ ਬਹੁਤ ਮੰਦਭਾਗਾ ਹੈ ਪਛਿਲੀ ਵਾਰ ਵੀ ਬੱਚਆਿਂ ਦੀ ਵਗਿੜੀ ਹੋਈ ਮਨੋਸਥਤਿੀ ਨੂੰ ਲੀਹ ਤੇ ਲਆਿਉਣ ਲਈ ਬਹੁਤ ਮਹਿਨਤ ਕਰਨੀ ਪਈ ਡਾ.ਅਮਰਜੀਤ ਕੌਰ ਨਾਜ਼ ਨੇ ਇੱਕ ਮਨੋਵਿਿਗਆਨੀ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ ਕਹਿਾ ਕ ਿਮੈਨੂੰ ਪੂਰਾ ਖਦਸ਼ਾ ਹੈ ਕ ਿਬੱਚੇ ਇਸ ਵਾਰ ਹੋਰ ਡੂੰਘੇ ਡਪਿਰੈਸ਼ਨ ਵਚਿ ਜਾਣਗੇ ਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਆਤਮ ਵਸਿ਼ਵਾਸ ਨੂੰ ਮੁੜ ਸੁਰਜੀਤ ਕਰਨ ਲਈ ਅਧਆਿਪਕਾਂ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਮਹਿਨਤ ਕਰਨੀ ਪਵੇਗੀ ਪਰ ਥੋੜੀ ਜਹਿੀ ਹੋਰ ਦੇਰੀ ਹੁਣ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਹਨੇਰੇ ਖੂਹ ਵੱਿਚ ਧੱਕਾ ਦੇ ਦੇਵੇਗੀ ਸਮੂਹ ਅਧਆਿਪਕਾਂ, ਬੁੱਧੀਜੀਵੀਆਂ ਅਤੇ ਮਾਪਆਿਂ ਦੀ ਸਰਕਾਰ ਨੂੰ ਇਹੀ ਅਪੀਲ ਹੈ ਕ ਿਹੈ ਕ ਿਉਹ ਸਭ ਕੁਝ ਭੁਲਾ ਕੇ ਬੱਚਆਿਂ ਦੇ ਭਵੱਿਖ ਸਬੰਧੀ ਕੋਈ ਫੈਸਲੇ ਲੈਣ ਤਾਂ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਭਵੱਿਖ ਨੂੰ ਕੋਈ ਮੰਜ਼ਲਿ ਮਲਿ ਸਕੇ।