ਕੱਚੇ ਘਰ ਸੀ ਤੇ ਪੱਕੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਸੀ।
ਭਾਵੇਂ ਪੈਸੇ ਦੀ ਵੀ ਓਸ ਸਮੇਂ ਘਾਟ ਸੀ।
ਨਾ ਲੱਗੇ ਮੇਨ ਗੇਟ ਹੁੰਦੇ ਸੀ----
ਇੱਕੋ ਮੁਖੀ ਸੀਘਾ ਸਾਰੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦਾ, ਨਾਂ ਘਰਾਂ ਚ ਕਲੇਸ਼ ਹੁੰਦੇ ਸੀ ----ਇੱਕੋ---
ਗੱਲ ਕਰਕੇ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕੋਈ ਮੁੱਕਰਦਾ।
ਪੂਰਾ ਖਰਾ ਸੀ ਜ਼ੁਬਾਨ ਤੇ ਉੱਤਰਦਾ।
ਧੀਆਂ ਭੈਣਾਂ ਦੀਆਂ ਇੱਜ਼ਤਾਂ ਵੀ ਸੇਫ ਸੀ, ਓਹ ਬੰਦੇ ਕਿੰਨੇ ਨੇਕ ਹੁੰਦੇ ਸੀ ----
ਇੱਕੋ ਮੁਖੀ ਸੀਘਾ ----
ਕਵਾਰੀ ਕੁੜੀ ਨਾ ਸ਼ੁਕੀਨੀ ਦੀ ਸ਼ਕੀਨ ਸੀ
ਸਾਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਚ ਲੱਗਦੀ ਹਸੀਨ ਸੀ।
ਮੇਕਅੱਪ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਨਾਂ ਪੈਂਦੀ,ਚਮਕਦੇ ਫੇਸ ਹੁੰਦੇ ਸੀ------
ਇੱਕੋ ਮੁਖੀ ਸੀਘਾ -----
ਭਾਵੇਂ ਅੱਜ ਬੰਦਾ ਕਰ ਗਿਆ ਤਰੱਕੀਆਂ।
ਪਰ ਅੱਖਾਂ ਉੱਤੇ ਬੰਨ੍ਹੀ ਬੈਠਾ ਪੱਟੀਆਂ।
ਦੁੱਖ ਦਿੰਦਾ ਨਹੀ ਸੀ ਓਦੋਂ ਕੋਈ ਆਪਣਾ,ਨਾ ਦਿਲਾਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ੇਕ ਹੁੰਦੇ ਸੀ--
ਇੱਕੋ ਮੁਖੀ ਸੀਘਾ ----
ਦੱਦਾਹੂਰੀਆ ਜ਼ਮਾਨਾ ਅੱਖੀਂ ਵੇਖਿਆ।
ਪੈਸੇ ਖ਼ਾਤਰ ਜ਼ਮੀਰ ਨਹੀਂ ਸੀ ਵੇਚਿਆ।
ਅੱਜ ਵਾਂਗ ਨਹੀਂ ਸੀ ਸਾਧੂਆਂ ਦੇ ਰੂਪਾਂ ਵਿੱਚ, ਚੋਰਾਂ ਵਾਲੇ ਭੇਸ ਹੁੰਦੇ ਸੀ ---
ਇੱਕੋ ਮੁਖੀ ਸੀਘਾ ਸਾਰੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦਾ,
ਨਾ ਘਰਾਂ ਚ ਕਲੇਸ਼ ਹੁੰਦੇ ਸੀ।
ਜਸਵੀਰ ਸ਼ਰਮਾਂ ਦੱਦਾਹੂਰ
ਸ੍ਰੀ ਮੁਕਤਸਰ ਸਾਹਿਬ
95691-49556