You are here

ਦੋ ਗ਼ਜ਼ਲਾਂ ✍️ਜਸਵਿੰਦਰ ਸ਼ਾਇਰ "ਪਪਰਾਲਾ "

1)

ਮਾਏ ਸੁਣ ਪੁਕਾਰ ਨੀ ਮੇਰੀ ।
ਦਿਲ ਦੀ ਹਾਹਾ ਕਾਰ ਨੀ ਮੇਰੀ ।

ਗਮ ਦੀ ਚੱਕੀ ਜਿੰਦ ਨਿਮਾਣੀ 
ਪਿਸੀ ਪੁੜਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਨੀ ਮੇਰੀ ।

ਹੰਝੂ ਵਗਦੇ ਨੈਣਾਂ ਵਿੱਚੋਂ 
ਕਿਸਮਤ ਦੇਗੀ ਹਾਰ ਨੀ ਮੇਰੀ ।

ਜੋਗੀ ਗੇੜਾ ਕਦ ਲਾਵਣਗੇ 
ਧੂਣੀ ਠੰਡੀ ਠਾਰ ਨੀ ਮੇਰੀ ।

ਹੁਣ ਕੋਈ ਫਰਮਾਇਸ਼ ਨਾ ਚੱਲੂ 
ਹਾਰ ਗਈ ਸਰਕਾਰ ਨੀ ਮੇਰੀ ।

ਔੜੇ ਨਾਲ ਕੁੱਝ ਝੱਲੀ ਬਣਗੀ 
ਹੋਗੀ ਸੋਚ ਬਿਮਾਰ ਨੀ ਮੇਰੀ ।

"ਸ਼ਾਇਰ "ਮੇਰਾ ਘਰ ਮੁੜ ਆਵੇ
ਸੁਣਦਾ ਨਾ ਕਰਤਾਰ ਨੀ ਮੇਰੀ ।

2)

ਮਾਏ ਮੈਨੂੰ ਜ਼ਹਿਰ ਚੜਿਆ ।
ਭੈੜਾ ਨਾਗ ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਲੜਿਆ ।

ਚੰਦਨ ਵਰਗਾ ਤਨ ਸੀ ਮੇਰਾ
ਭੱਠੀ ਹਿਜ਼ਰਾ ਦੀ ਵਿੱਚ ਸੜਿਆ ।

ਉਹੀਓ ਗਈਐ ਮਾਰ ਉਡਾਰੀ
ਜਿਸ ਸੀ ਮੈਂ ਲਿਖਿਆ ਪੜਿਆ ।

ਕੀਹਨੂੰ ਅੱਲੇ ਜ਼ਖ਼ਮ ਵਿਖਾਵਾਂ 
ਮੇਰਾ ਅੰਗ ਅੰਗ ਜਾਂਦਾ ਸੜਿਆ ।

ਕੇਹੜਾ ਵੈਦ ਉਤਾਰੂ ਦੱਸੀਂ
ਇਸ਼ਕੇ ਦਾ ਜੋ ਤੇਈਆ ਚੜਿਆ ।

ਉਸਦੇ ਬਾਝੋਂ "ਸ਼ਾਇਰ " ਨੇ  ਤਾਂ 
ਪੱਲਾ ਮੌਤ ਦੇ ਵਾਲਾ ਫੜਿਆ।

ਦਿਲ ਦੇ ਸੀ ਅਰਮਾਨ ਲੱਖਾਂ ਹੀ 
ਪੱਤੇ ਪੱਤਝੜ ਵਾਂਗੂੰ ਝੜਿਆ ।

ਕੀ ਮੁੱਲ ਲਗਦਾ ਸੀ ਵੇ ਤੇਰਾ
ਪਾਰ ਲਗਾ ਦਿੰਦਾ ਜੇ ਘੜਿਆ।

ਜਸਵਿੰਦਰ ਸ਼ਾਇਰ "ਪਪਰਾਲਾ "
9996568220