1)
ਮਾਏ ਸੁਣ ਪੁਕਾਰ ਨੀ ਮੇਰੀ ।
ਦਿਲ ਦੀ ਹਾਹਾ ਕਾਰ ਨੀ ਮੇਰੀ ।
ਗਮ ਦੀ ਚੱਕੀ ਜਿੰਦ ਨਿਮਾਣੀ
ਪਿਸੀ ਪੁੜਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਨੀ ਮੇਰੀ ।
ਹੰਝੂ ਵਗਦੇ ਨੈਣਾਂ ਵਿੱਚੋਂ
ਕਿਸਮਤ ਦੇਗੀ ਹਾਰ ਨੀ ਮੇਰੀ ।
ਜੋਗੀ ਗੇੜਾ ਕਦ ਲਾਵਣਗੇ
ਧੂਣੀ ਠੰਡੀ ਠਾਰ ਨੀ ਮੇਰੀ ।
ਹੁਣ ਕੋਈ ਫਰਮਾਇਸ਼ ਨਾ ਚੱਲੂ
ਹਾਰ ਗਈ ਸਰਕਾਰ ਨੀ ਮੇਰੀ ।
ਔੜੇ ਨਾਲ ਕੁੱਝ ਝੱਲੀ ਬਣਗੀ
ਹੋਗੀ ਸੋਚ ਬਿਮਾਰ ਨੀ ਮੇਰੀ ।
"ਸ਼ਾਇਰ "ਮੇਰਾ ਘਰ ਮੁੜ ਆਵੇ
ਸੁਣਦਾ ਨਾ ਕਰਤਾਰ ਨੀ ਮੇਰੀ ।
2)
ਮਾਏ ਮੈਨੂੰ ਜ਼ਹਿਰ ਚੜਿਆ ।
ਭੈੜਾ ਨਾਗ ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਲੜਿਆ ।
ਚੰਦਨ ਵਰਗਾ ਤਨ ਸੀ ਮੇਰਾ
ਭੱਠੀ ਹਿਜ਼ਰਾ ਦੀ ਵਿੱਚ ਸੜਿਆ ।
ਉਹੀਓ ਗਈਐ ਮਾਰ ਉਡਾਰੀ
ਜਿਸ ਸੀ ਮੈਂ ਲਿਖਿਆ ਪੜਿਆ ।
ਕੀਹਨੂੰ ਅੱਲੇ ਜ਼ਖ਼ਮ ਵਿਖਾਵਾਂ
ਮੇਰਾ ਅੰਗ ਅੰਗ ਜਾਂਦਾ ਸੜਿਆ ।
ਕੇਹੜਾ ਵੈਦ ਉਤਾਰੂ ਦੱਸੀਂ
ਇਸ਼ਕੇ ਦਾ ਜੋ ਤੇਈਆ ਚੜਿਆ ।
ਉਸਦੇ ਬਾਝੋਂ "ਸ਼ਾਇਰ " ਨੇ ਤਾਂ
ਪੱਲਾ ਮੌਤ ਦੇ ਵਾਲਾ ਫੜਿਆ।
ਦਿਲ ਦੇ ਸੀ ਅਰਮਾਨ ਲੱਖਾਂ ਹੀ
ਪੱਤੇ ਪੱਤਝੜ ਵਾਂਗੂੰ ਝੜਿਆ ।
ਕੀ ਮੁੱਲ ਲਗਦਾ ਸੀ ਵੇ ਤੇਰਾ
ਪਾਰ ਲਗਾ ਦਿੰਦਾ ਜੇ ਘੜਿਆ।
ਜਸਵਿੰਦਰ ਸ਼ਾਇਰ "ਪਪਰਾਲਾ "
9996568220